uzak bir akrabamın ölüm haberini aldım.
en son bir kaç yıl önce görüşmüştük. 70'li yaşlarında teyzem yaşında bir insan. onu ilk kez o görüşmede hoş ve alımlı bir kadın olarak algılamıştım. hayat doluydu. konuşmanın bir yerinde bunun nedeninin aşık olması olduğunu çıtlatmıştı.
hem şaşırmıştım hem de hoşuma gitmişti.
bir ay kadar önce sağlığı bozuldu. hastaneye kaldırıldı. mal varlığını torununa bırakmasından korkan oğlu kadıncağızı hiç kimseyle görüştürmemeye başladı.
bu noktada aklıma aşkın objesi geldi. acaba hala birlikte miydiler? eğer öyleyse birbirini seven iki insanı böyle ayrı tutmak ne zalimlik.
kaldı ki zaten kardeslerine bile göstermediler son günlerinde. belki de terk edildiğini düşünerek öldü.
çok acı bir şey.
