Bazen müzik yapan insanları delice buluyorum. Çinkü konuştuğun günlük kelimeleri melodi eşliğinde bağırarak insanların dinlemesine sunmak ancak delilere özgü bir şey olsa gerek. Hatta ilk şarkıyı söyleyen adama sen deli misin olm muamelesi çekmişlerdir muhtemelen. Çılgınca bir şey. Ne manasız şarkılara müzik yapıldı bu alemde. Nane nane deyip ağladık yeri geldi. Arkası gelmez dertlerimin deyip güldük. Babaya anaya kardeşe evlada yare ne müzikler yapıldı.
Bunlardan bir tanesi de cahit ogen in “canım kardeşim” müziğidir. Ağlatan bir kalitesi vardır. Tam deli işte. Melankolik yapısıyla insanı neşelendiren damar şarkılar benimsedik yıllarca. Neden? Çünkü deliyiz biz. Kendimizi üzüntüyle besledik.
Zaman hancı bulut yolcu
Şimdi gitti en son yolcu
Bitmedi mi hasret borcu
Neredesin ay yüzlüm?
