Ben hayvanları severim demiyorum, ben bazı hayvanları severim bazılarını ilginç bulurum bazılarından da korkarım.
Aslında hayvanlar doğalarına uygun davrandıkları için insanın en iyi arkadaşı oluyor. Misal beraber yaşadığım marsh mallow. Hayvan bana içinden gelmediği gibi davranmıyor çünkü öyle bir yeteneği yok. Köpekler gibi değil kediler.
Annesi öldüğü için bir başına sokakta kalan, ölmek üzereyken bulunup biberonla büyütülen ve bana bakar mısın denilen bir kedi.
Marsh mallow belki o sokakta ölmeliydi çünkü doğanın kanunu buydu ve biz insanlar ilahi düzenin dengesine müdahale ederek onu kurtardık ama bence sokaklar kediler için cehennem gibi ölüp cehenneme gitmelerine gerek yok. Cennet de cehennem de aslında burada.
Beslediğim sokak kedileri var. Onları görünce eve geldiğimde marsh mallow'a bak kardeşlerin sokakta aç aç diyorum.
