20 senelik hayatımda nadir de olsa oluşan anlardır ki bu anlar öyle özel anlar değildi hiçbir zaman. sair zamanlarda yakaladığım bakışlarından anladım. nedendir bilinmez oturup iki kelime konuşamadığımız babam beni sevdiğini sağolsun sadece iki gözüyle anlattı şu ana kadar. bizi adam yerine koymasada, yeri geldiğinde hatta gelmediğinde bile ağzımıza sıçsada seviyor sağolsun bizi. o bakışların eksikliğini hiç hissetmemek ümidiyle entry mi bir bakınızla noktalıyorum.
