uzaktaykene beklenen, yakınındaykene dahi özlenen; sözün özü, yüreğin közü; yokluğu harap eden, varlığı heyecan veren diye başlayıp uçsuz bucaksız kafiyeli, uyaklı lafızlarlan tarifini yapıp başucuna koyulabilecek kişidir. sevgili'dir işte. o sıfatı layıkıylan taşıyan, her daim sana yaşatandır. acısı baldır, beraber geçirilen her dakika yanına kardır. nasıl ki tuzun bol olduğuna "tuzlu", şekerin bol olduğuna "şekerli" denirse; işte aynı ölecene sevgini bolca verdiğin, sevgisini gani gani aldığın kişiye de "sevgili" denir.
büdüt: yukarıda dememişim, içimde kalmasın ukte yapar, sonra döner dolanır yine benim başıma konar. o sebeplen bunu da lafımın şuracığına iliştirem. bu entry peri-ilham ilişkisi göz önünde bulundurularak yazılmıştır. demem o ki: "yazana değil, yazdırana bak!" de haydi sus oldum.
