Genel ya da kısmi af adaletsizliğin en büyük örneğidir. Burada affedecek merci asla devlet değildir. Affedecek kesim suçun mağduru olan kurum ya da kişilerdir. Suçlu ya da suça bulaşmış kişilerde temel amaç cezalandırma değil rehabilitasyondur. Tutukevleri rehabilatsyon sürecinde gözetim altında tutmak için vardır. Devletin hükümlüleri rehabilite olmadan tekrar toplum içine salması topluma karşı işlenmiş en büyük suçtur. Her ne sebebe dayanırsa dayansın devletin hükümlüleri affetmesi yetkisini kötüye kullanmaktır.
