tyrion yine yüreğimi dağladı. açık ara en sevdiğim karakter kendisi, ölmemesine çok sevindim.
diziye dany'nin ejderhalarla ateşten çıktığı sahneyi izledikten sonra başladım. harikaydı o zamanlar. ilk sezondaki dany ile son sezon arasındaki dany arasında dağlar kadar delilik farkı var. başta kırıntılarını görüyorduk, birinin kanında bozukluk varsa illa ortaya çıkar. jon'un ağlak aşık gibi dolanması her zaman canımı sıktı. son bölümde bile "tamam ya hadi başka karakter göster" diye izledim sahnelerini. kuzeyin ötesine geçip yabanıllara tabir-i caizse kral olan bir adamın bu denli pısması, o kadar karakter gelişiminin sadece "ay em dı quiiinn!" diyen bir deliyi öldürmesi için olduğunu görmek oldukça üzücüydü.
drogon'un anne sevgisi çok güzeldi. koskoca ejderhanın targaryen kanına saygı (?) duyması ama lekesizlerin jon'un aslında bir targaryen olduğunu bilmeden "ölsün kaka pis" demesi ve kimsenin jon'un gerçek kimliğinden bahsetmemesi oldukça saçmaydı. jon'u "targaryen'lar zaten manyak, söylersek öldürürler bunu, ateşe atmayalım adamı" şeklinde korumak mı istediler bilemiyorum. ama lekesizler'in jon'u öğrenip ona biat etmelerini görmek hoş olabilirdi. anlamsız evet ama hoş olabilirdi. yıkılan duvar ne zaman inşa edildi, yabanıllar o kadar çok muydu, tek karga jon mu soruları hep havada kalmış. diziyi bitirmek için acele edilince bir şeyleri "tamam tamam yapmışlardır" diye kabullenmek gerekiyor. jon en azından sevildiği bir yerde olacak, hayalet'le beraber. gerçi jon'un yerinde olsam intihar ederdim.
dany'nin öldüğü ve tyrion'un lord ve leydilerin önüne çıktığı gün arasında ne kadar süre var algılasak iyi olabilirdi. bir sahnede kar yağarken diğerinde güneş parıldıyordu, bir an "aha senaristler sıçmış" dedim. zamanın geçtiğini sadece kardan ve uzayan sakallardan anlıyoruz, sinir bozucu.
tyrion ve jon'u öldürmek isteyen gri solucan neden "tamam hadi seçin bekliyorum hadi" dedi anlamadım. kraliçen ölmüş lan senin. ortalığı dağıtman gerekirdi, seçim beklemen değil. daha çok lekesiz ölmesin diye düşündü herhalde ama saçma geldi bana.
sam'in demokrasi teklifine gülen lord ve leydileri günümüzdeki siyasilerde görmek komikti.
tyrion'ın "geçmişten feyz almalıyız o yüzden bran" konuşması ve seçim sahnesi güzeldi. bran'ın bunu tahmin ettiğini düşünüyorum. sansa'nın herkesin içinde dayısını azarlaması hoş değildi. büyüğün o senin, ayıp. robert arryn güzel büyümüş kuzeni bran gibi çirkinleşmemiş, mutlu oldum. sansa'nın "kuzey'i alma biz özgürüz" demesi ve kimsenin buna ses etmemesi akgezenlerin kuzeyde bozguna uğratılmasıyla alakalı bence. kuzey westeros tarihinin çoğunda zaten özgürdü, iyi oldu. sansa hadi yine iyisin kraliçe oldun, elbisen de çok güzeldi eklemeden geçemeyeceğim. greyjoy'ların kuzey özgürleştiğinde "bana ne ben de istiyorum" diye mızıklanmaması şaşırtıcıydı.
arya'nın "gezcem ben bana elleşmeyin" demesi de gayet olağandı. sansa'nın elini tutup hoplaya hoplaya kuzey'e gitse daha sıcak olabilirdi ama arya hep asiydi.
tyrion'un el olması çok hoş oldu. hem iyi bir ceza hem de yararlı bir adamın iyi şekilde kullanılması, mantıklı. bence kral konseyi de hiç olmadığı kadar eğlenceli olacak. sam'in getirdiği kitapta tyrion'dan bahsedilmemesi büyük ayıp.
dizinin en havalı cümlesini bran'dan duyduk.
"drogon'u bulabilirim"
senin warg beynini seveyim ben, ne güzel şeysin öyle.
güzel başlayıp hevesimizi pek çok kez kıran bir dizi oldu. epik olamadı, mutluluğumuz ağzımızda küllere dönüştü. keşke "kusursuzdu" diyebilseydik. diyemiyoruz. geçiştirilen çok şey var.
burdan senaristlere yazık ettiniz güzelim diziye diyor, g.r.r.m'e ise hızlı yaz şu kitapları diyerek sözlerimi sonlandırıyorum.
