O zamanlar ödemisteydik. Babamin kalple ilgili sorunları vardı. O zamanlar ödemiş devlet hastanesi tam teşekküllü değildi. Babam annemle bozyakadaki hastaneye gittiler. O zamanlar 9 yaşındaydım. Dayımın oğlu olmuştu onunla ilgileniyorlardi. Anaannem kaynının gelininden benimle ilgilenmesini istedi. Gelini ilgilenmedi benimle. Anaannemde beni komusumuza emanet etti. O ilgilendi benimle. Kendi akrabam dururken, elin evinde yemek yedim. Mumun dibine ışık vermediğini o gün anlamam gerekirdi. O olayın uzerinden yillar geçti,annemin amcasının oğlu öldü, içimden taziye dilemek gelmedi. Babamın durumunda annemin amcasının oğlu olsaydı,yenge ve kız kardeşi, analığı gitmek zorunda kalsalardı; annem amcasının oğlunun çocuklarına bakmaz mıydı? Bakardı hatta ceplerine harçlık bile koyardı. Ama annemin amcasının oğlunun karısı insan olmadığını, burnunun büyüdüğünü o günden gosterdi.
