Bir sabah vakti uyanır gibi oluyorum
Eğer uyumaya çalışmışsam
Ya da uyumaya çalıştığım anda oluyor
Bir şey oluyor dudaklarıma, açılmıyor
Ağlıyorum kendime
Gülmüş, sevinmişken kendimle...
Düşünmek ne kadar zor bir eylemdir
Diğer taraftan bir o kadar da yorucu
Ama zihnim kapanmıyor, saçmalıyor
Bir şey oluyor dudaklarıma, kapanmıyor
Kızıyorum kendime
Konuşuyorum diye kendimle...
Her düşünce bir yere sürüklüyor bedenimi
istemeye istemeye gidiyorum hem de
Gitmek zorundaymışım gibi
Bir şey oluyor dudaklarıma, açılmıyor
Susuyorum kendime
Gitmek istemiyorum diyemiyorum kendime...
Her adım bir adım arttırıyor yolumu, uzatıyor
Sonsuzun anlamını çözmeye çalışıyorum sanki
Neden beynimin sınırlanırını zorluyorum
Bir şey oluyor dudaklarıma, kapanmıyor
