pazar akşamları bünyeyi yoklayan halet. hele şurdaki burdaki yazılar iç açıcı değil de, bilakis iç acıtıcı ise bu istek için fiziki koşullar mütekamilen meydana gelmiş demektir. her nedense ben hep böyle akşamlarda aşık oldum. hep pazar günü işi bıraktım. hep orhan veli'yi bir vefasızlık örneği olarak sadece pazar akşamları hatırladım. bir de şu şiiri: iki yıldız arası asılı hamak/uyumak istiyorum zamansız mekansız uyumak. bu arada annemi. anne girdin düşüme. rüyanda üşüme.
asma bahçelerinde dolaşan güzelleri buhtunnasır put yapmış. çirkinler bende güzeller asaf halet'de kalmış. işte ben bunun için sinirliyim yarenler erenler felaket arkadaşlarım. şekspir'a ait tek bildiğim şey neden olmak veya ölmek lafı. neden adını bile yazamadım şimdi? kelimeler kelimeler kelimeler. direyfus savunmasında küfrediyor muydu mesela? burda neden virgül kullanmalıyım? sadece sorular mıdır mıdır nöronlara jimnastik yaptıran?
üzerime muska takmadığım gibi yüreğimi de takmıyorum. tıpkı şili basınının ben öldükten sonra ironik bir şekilde haber vereceği gibi. ismet özel'in zengin imgeli koca başının iki yanındaki kulakları çınlasın. anladım sevgili ruhum. yine melankoli modundasın. prenssin. hamletsin. kitaro ve karunesh dinliyorsun. mesnevi'deki köylüsün. uykulusun. ömersin. hayyamsın. küfürbazsın. kendini frenlememelisin. ruhun yelpazesini savurmalısın strosfere doğru. haygi gazan mübarek olsun. hafız paşaya uzanan eller kırılsın. genç osman için ağlayan sipahi gülsün. nefi artık sussun. kefh ashabı uyansın. ben uyuyayım.
