Zaman insana büyük konuşmamak gerektiğini öğretiyor. Fikirler değişiyor. insanlar değişiyor. Yetkili ve etkili olunca, Görev ve sorumluluklar devreye girince kazın ayağının öyle olmadığı görülüyor. Şu bir gerçek, türkiye suriye (davutoğlu zamanı yanlış politik açılımları) meselesinde çuvalladı. Bu hatasını suri göçmenlere kucak açarak telafi etmek mecburiyetinde. Yoksa ülke olarak bu vebalin altından kalkamaz. Üstelik kimsenin görmek istemediği bir de realite var ortada: göç bu ülkenin kaderi. Bakın soyunuza, ufak tefek azınlıklar hariç kim 1000 yıldır bu ülkede? Hemen hemen hiç kimse. Herkes göçmüş gelmiş konmuş yerleşmiş. Hatta yerleşik ermeni ve rumlar bile anadoluya sonradan gelmişlerdir. O halde birlikte yaşamasını öğrenmek durumundayız. Kalk git avrupaya amerikaya gör türklere nasıl muamele ediyorlar bak. Biz istesekde onlar gibi muamele yapamayız mültecilere. Bizim dna mıza aykırı.
