son zamanlarda insanların kendi yaşantısı için hiç söylendiğini duymadığım hayat şekli. hani şükreden insanlar elbette var ama akabinde şikayet edilen durumlar her zaman için oluyor. bu bende de böyle. bazısı da nazar değmesin diye daha kabuğunda yaşıyor, kabuğunda yaşanması gereken şeyleri. en doğrusunu da yapıyor aslında. biz şöyle değil miydik. en nihayetinde insan olduğumuzu, her şey de bir eksikliğimizin olacağının idrak noktasına vararak mutlu olan insanlardık. ama bu sosyal medya ve herkesin her şeye ulaşabildiği, sözde öz güven adı altında insanlara saygı duymayan bir toplumun içinde buluverdik kendimizi. bu saydıklarım sadece hayatın ve insanların yaşayış biçimiyle alakalı. siyasi, etnik veya hobi görüşleri esas alınmadan söylemek istedim bunları. teşekkürler. swh.
