daha küçüğüm, ilk mektep döneminde zayıf sıska bir veledim. Bizimkiler Birşeyler almak için yakın işlek bir caddeye gönderdiler beni. Cadde de yürürken arkamdan lan iskelet niye yürüyon diye bir laf duydum. Döndüm arkama baktım sıçmamaktan iyice şişmiş benden az daha büyük bir çocuk bana sesleniyor. Dedim bana mı dedin hayırdır? He lan sana dedim diyerek hızla yaklaşıp ben ne olduğunu bile anlamadan affedersiniz taşşaklarıma bir diz çaktı allah sizi inandırsın o gün bugündür hala kan işerim. Neyse ben dizi yiyince şimşekler çaktı gözümde ama yakasını tuttum piçin debelenmeye başladık yoldan geçen bir abi hadi lan ayrılın diye tutup savurdu bizi. ben yediğim diz ile kaldım o piç hiç bir şey olmamış gibi bastı gitti.
onu doğurup böyle manyaklaştıran ananın ben taa...
