gabriel garcia marquez'in can yayınlarından cıkan kitabı..yalnızlığının çaresini gündelik, sıradan ilişkilerde aramış olan kitap kahramanı ihtiyar, 90. yaşgününde kendine hiç alışılmamış bir armağan vermeye kalkışır..eskiden tanıdığı bir genelev patroniçesini arar ve el değmemiş bir genç kızla birlikte olmak istediğini söyler..patroniçe, onun bu istediğini yerine getirecek, ama yaşlı adam her ziyaretinde 'uyuyan güzel' Delgadina'yı seyretmekle yetinmek zorunda kalacak, yaşamının güzünde kendisine böylesi bir oyun oynayan yazgısına boyun eğecek; ne ki bu ayrıksı ilişkiden o güne değin hiç tatmadığı bir aşk doğacaktır..
marquez diger kitaplarında da oldugu gibi bu kitabında da gerceküstücülüğe sadık kalmıştır..gercek ve soyut kavramlar bir arada kullanılmış..cunku eser kendi içerisinde sahip oldugu bütünlük ile soyut-somut arasındaki örgüyü kurmuştur..görmüş gecirmiş sayılabilecek bir ihtiyarın hayatının son dönemlerinde o zamana kadar hiç tatmadıgı duyguları yasaması,gecmişle hesaplaşması,adeta kendini yeniden keşfetmesi ve yaşlılık üzerine yapılan yorumlar ve tasvirler kitabın akıcılığını saglamakta..dönmsel geçis tüm cıplaklığıyla onunuze serilmekte..
