kemalist düşün üzerinde, çağın gereklerine uygun revizyonlar ve yenileme girişimleri gerçekleştirilememiştir. bu nedenle, özellikle, ekonomik anlamda köhneleşmiş ve çağın gereksinimlerini karşılayamayacak hale gelmiştir.
kemalizm eğer bir -izm olarak görülüyor ise temelde, siyasi bir ideoloji olmak durumundadır. siyasi ideolojiler ise; sosyal, kültürel ve ekonomik plan ve programlarla bir bütünlük içerisinde olmalıdırlar.
oysa,
onlar; ne akademisyenleri heyecanlandıracak ekonomik bir kalkınma modeli, ne doğru dürüst bir milli eğitim politikası ve ne de, sosyal altyapının kuvvetlendirilmesini amaçlayan dişe dokunur bir proje üretebilmişlerdir.
yalnızca,
türkiye cumhuriyeti rejimi'nin kendilerine sağladığı; inanılmaz boyutlardaki kredileri, kadro hareketi gibi üst düzey bürokratik çöreklenme ve ne pahasına statukoyu koruma eylemleri ile heba etmişlerdir. günümüzün meşhur davası ergenekon'un baş mimarları da; işte! bu zihniyetteki üst düzey bürokratlar ve onların özel sektör uzantılarıdır.
sonuç olarak,
kemalist vizyon; üzerlerine yüklenen tarihi misyonun ağırlığını artık, her anlamda taşıyamaz haldedir.
