Günün her boş kaldığımda aklımda olan düşünce. Hesaplayıp yazıp çiziyorum sürekli, her düşünceyi çöp kovasına yolluyorum sonra. Canımı sıkan ne biliyor musun sözlük?
Hani o yapabileceğini bilirsin, ama yapamazsın ya? Bende diyorum ki kendime "sen made Bunu yapamadın, bu elbette ki hayatının sonu değil ama bak intihar var. Bi düşün derim"
Sorusunu soruyor her zaman bana, iyi değilim biliyorum.
Ama seçenekler tükeniyor sözlük, sürekli gitme isteğiyle mücadele etmekten yoruldum. Hayatımın her anında gitme düşüncesiyle meşgulüm.
