1254.
-
sevgili gider, endamıyla
kalırsın gecede, yalnız adıyla...
Endamını yitirmiş gece
Paslı bir çiviye benzer
Öyle kansız deşer içimi
Öyle ölümcül, öyle beter
Bir yerlerde, sana yakın eller
Sana bakan gözler var
Bende uçsuz bucaksız hayaller
Sana akan nehirler var
Bu yokluk, soldu, sarardı
Yagmurlar sendedir
Ağrılı gözlerim, söndü, karardı
Zifiri kuytular bendedir
Ömür sana fedadır sevgili
Lakin saçların değmez yüzüme
ince bir vedadır sevgili
Alınma bu mihnet sözüme
Endamını yitirmiş gece
Paslı bir çiviye benzer
Öyle sensiz deşer içimi
Öyle ölümcül, öyle beter
endamsız saipsiz.
