fenerli ve berber dayamasından zevk alan bir ekipçe ziyaret edilmiş yazar. kusura bakmayın. dün akşam 3-0 iken "lan acaba beşiktaş gerçekten yatmayacak da adam gibi top mu oynayacak" diye sevine sevine babamlara gittim. orada oturdum. kızımla oynadım. çay tatlı falan muhabbeti, biraz sohbet, sonra eve döndüm. dönünce de sonucu gördüm ve bu futbol denen hadisenin ne kadar yavşak bir organizasyon olduğunu bir kez daha anladım.
hala beşiktaşlıyım. hala saçlarımı evde kendim kazıyorum. hala kimseden mesaj almayan, kız sanılıp sözlükteki genel geçer yargının içinden geçen bir yazar olarak hayatıma devam ediyorum.
