zor olmayan ama inatla çok zor bişeymiş gibi gösterilen durumdur. kendi olmayı beceremeyen insanların, kendi gibi olan insanların hayatını zehir edebilme yetenekleri vardır.
kendisi olmayan insanların gerçek rengini seçemezsiniz, öyle kapatmışlar ki kendilerini.. oynuyorlar, seyirci gördükleri her yer onlar için sahne.. herkese karşı, hatta belki ailelerine bile. korkuyorum bu insanların gerçek kişiliklerini asla bulamamasından..
bazen komik oluyorlar, kendileri gibi davranmıyorlar ve kendi gibi davranan insanlara da kızıyorlar. egolarını tatmin edip kendilerini kandırmaktan başka yaptıkları bişey yok. hayatları sadece kadınlar ve erkekler üzerine kurulu, bunlar dışında konuşucak oldukları bi konuları bile yok. o kadar boşlar!
bişeyi savunuyorlar, neyi savunduklarını bile bilmeden.. çevredekilerin etkisiyle.. bu savundukları düşüncelere sahip olmayan insanları dışlıyorlar. bir olay onlara göre nasılsa başkalarına göre de öyle olmalıdır, aksini kabul etmezler.. onların yanında insanlar özgürce düşüncelerini ifade edemezler, çünkü hep at gözlüğüyle bakarlar hayata.. çok şey bildiklerini iddia ederler ama bildiklerini ifade etmekte nedense hep bi problem çıkar.
kapalılar hayata karşı..
*bu insanlar hayatmızın içindeler.. her an her yerde varlar ve olacaklar.. bu bazen en yakın arkadşımız da olabilir, tanımadığımız biri de.. onların gerçek yüzlerini gördüğümüz takdirde herşey normale döner ancak bunu farkedemezsek o zaman bizler de zarar görürüz. daha da önemlisi bizim onları farketmemizden çok onların kendilerini farketmeleri.. o zaman herşey hem böyle davranan insanlar için hem de bizim içn daha kolay olur.
