Cümlenin içindeki kelimeleri saymak, genelde dörder dörder neden dört hiçbir fikrim yok.
Bir yazı okuyorsam ve hoşuma gitmeyen bir ses duyarsam o yazıya baştan başlama isteği duymak. Tabi yine saya saya okuyorum takıntımı unutmazsam o an. Bazen de unutuyorum he*
Bir yere bir elimle çok dokunduysam biraz da diğeriyle dokunmak. Bilgisayar faresi örneğin. Hatta genelde dört veya beş oluyor bu diğeriyle dokunuşum da, burada beşe de kayıyor nedense. Kimi zaman da dördün katları şeklinde.
Simetri takıntısı da diğerleri kadar olmasa da var. Dizüstü bilgisayar ve fareyi böyle tam yanyana koymak gibi.
Hayatı zorlaştırdığı malum ve "bu ne lan çok saçma" da denilebilir fakat birçoğumuzda var maalesef.
Bende; yapmazsam şöyle kötü olacak, bu olacak düşüncesi ortaya çıkmıyor ama yapmadan da olmuyor. Azalarak biter umarım.
