Çok koşulmuş, çok yormuş ve yorulmuştur herkes. Bitmiş ama söylenmemiştir.
yazmaktan vazgeçtiğim gün, sağ omzunun üzerinden kafamı uzatıp, artık gelme diyeceğim. saçlarım omuzlarına dökülen bir deniz olacak, belki ilk ve son kez. o güne kadar seni seviyor olmak, kör bir fahişenin uydurması. işte o gün dudak payı olmayan bir bardaktan içmelisin o akşamki kahveni -ki yanmalı dudağının kıvrımı, bir daha asla yudumlayamayacağını bilerek beni.
