dehr sözcüğü zaman, çağ, devir, dünya gibi anlamlar taşır. genellikle gündelik ahvali anlatmak için değil, çok uzun, ebedle ifade edilebilecek bir süreçten söz ederken kullanılır.
dehriyyun sözcüğü zamancılık ya da dünyevicilik gibi çevrilebilir. dünyevicilik tercih edilirse, akılda ilk anda tam materyalist bir fikir evreni oluşur ki yanlış değildir.
ama, bana göre, esas anlamı zamancılıktır.
çünkü, pagan filozoflardan beri var olan ve gözleme dayalı ilk felsefenin izlerini taşıyan yaklaşıma bu ad daha uygundur.
genellikle, arabi bir ad taşıdığı için bu ekolün mensupları, bir mezhebe bağlı arap filozofları gibi algılanır.
oysa, ortada bir sınıflandırma ve sınıflandırılan zatları öven-yeren dönem karakterleri sözkonusu.
yunan mitolojisinin baş karakteri, bana göre, zeus değil, babası kronos'tur.
kronos, kendi evlatlarını yiyen bir baba biçiminde betimlenir. (zeus'u büyük yapan belki ilk alt ettiği kişinin bu baba olmasıdır.)
bu kendi yapıp kendi yok etme, kendi doğurup kendi yeme metaforu, zaman kavramına işaret eder.
bu nedenle, esas var edici ve yok edici zamandır.
sınıflandırmadaki ilk dönem zamancı filozoflar ve akabinde, çeviriler dönemi arabistan'ındaki ardılları, tanrı yerine zamanı kabul ederler. zamanın yaratıcı güç olduğunu savunurlar. mekanın da, zamanla birlikte iş gören somut gerçeklik olduğunu, bu ikisinin ötesinde, evreni açıklamak için başka nedenler aranmaması gerektiğini söylerler. metafizik kavramlarla dünyayı ve yaşamı açıklamak yerine, somut-maddeci bir tavrı tercih ederler. bilginin kaynağını neredeyse deneyci-duyumcu bir düzlemde ararlar.
ilk dönem doğa filozofları (tabiiyyun) ve sokratik ekolün üyeleri (ilahiyyun) ise, dehriyyun'un devamı olarak sınıflandırmada, materyalist tavrın içerisinde yerini alır.
