Çocukken olabilir. Yaptığın hiçbir şeyin hesabı sorulmuyor. Şimdi sokağa çıkıp kendi etrafında iki kere dönemiyorsun bile. Herkes sana delirmişsin gibi bakıyor.
Üstelik hayal gücün de sınırsız. Gün boyu aptalca şeyler düşünüp büyümenin mükemmel olacağını sanıyorsun.
Çocukluk da gençlik de Kapitalizme kurban gidince geçiyor ama. Allah aşkına bir mantıklı düşünün medeniyetsiz dediğiniz ormandaki ayı, iğrenç gördüğünüz yerdeki sümüklü böcek bile sizden daha özgür, doğaya ait. Siz ruhunuzu paraya satmışken ne derece mutlu olmayı ve yaşamayı bekliyorsunuz? 60 yıl yaşasanız zaten 40 ında boğazınıza para kazanarak zamanınızı veriyorsunuz. Sonra da gençliği ve zamanı arıyorsunuz. Keşke bir kaplumbağa falan olsaydım.
