‘...şu dünyayı tanrı yarattıysa, onun yerinde olmak istemem doğrusu. çünkü, dünyanın sefaleti yüreğimi parçalar. yaratıcı bir ruh düşünülürse, yarattığı şeyi göstererek ona şöyle bağırmak hakkımızdır: bunca mutsuzluğu ve boğuntuyu ortaya çıkarmak uğruna, hiçliğin sessizliğini ve kıpırdamazlığını bozmaya nasıl kalkıştın? ‘
bu kadar da karamsar olunmaz ki be kardeşim. hiç mi kedi sevmedin karşılıksız. hiç mi bir çiçeğe hayranlıkla bakmadın. yazık kimin çocuğuysa...
ben ey tanrı. neden daha iyisini yapmadın diye bağırırdım ayrıca. yetmez ama evet.
