Kendi durumunu çok iyi bilen bir erkeğin haddini bilerek, bu gibi işlere yeltenmemesine sebep olur.
itiraf ediyorum 28 yaşındayım. sevgilim olsun isterdim benden hoşlandığını hissettiğim insanlar da oldu ama hep kendimi geri çektim.
Çünkü ruh hastasıyım. Çalışamıyorum doğru düzgün, yarım gün çalısabilirim en fazla. hala daha aileme yükmüşüm gibi bir durum söz konusu ve benim neyime sevgililik diyorum.
Kimsenin de hayatıni karartmak istemediğimden hep o güzel ve etkileyici kızlara soğuk davrandım. Ah benden adam olmaz derim hep ve kendimi küçümserim haklı olarak. Çunku ben işe yaramazın biriyim.
Su hayatta kendime bakabilsem ne ala.
Bu hayata şu aptal varlığımla başbaşa kalmak için gelmişim. Ne sıkıcı ama.
