Bizim bi hasan amcamız vardı rahmetli oldu. Sırf muhabbeti için giderdim. Sıra hiç önemli değil. Gönül rızasıyla bekler can kulağıyla dinlersiniz. Öyle etrafı da kesmez. Dükkânın önünden bi kadın geçse kafayı çevirir bakmaz oralı bile olmazdı. Bazen yorulur çıkardı dışarı 1-2 dakika sadece. Gelen geçen selâm verir, o da alır yine döner işinin başına geçer. Bir iki ayaküstü muhabbet hepsi o. Aynı semtte 4 mahalle değiştirdim. Belkide 10 tane tanıdığım berber oldu. Yinede bi yolunu bulur arada fırsat bulunca hasan amcaya giderdim. Eski topraktı.
