Her daim kafamı kurcalamış, bundan sonra kurcalayacağına emin olduğum düşünce. Kimse bir şeylerin farkında değil. Ulan adamlara bilim konuşuyorsun umursamıyor, felsefe konuşuyorsun -afedersiniz- siklemiyor boş muhabbet gözüyle bakıyor. ama karı kız konuşunca gözler kocaman açılıyor. Çok saçma.
Herkes önüne konandan memnun, kimse tıkını çıkartmıyor. Hiçbir şeyi sorgulamıyor insanlar. Şimdi yazacaklarım çok yanlış yerlere çekilebilir ama yine de yazacağım. Yemen'de olaylar dönüyor. Zengin suudiler kendi ırklarına yardım etmezken biz elimizi uzatıyoruz. Ben kesinlikle yardım etmeyelim demiyorum ama önce onların yardım etmesi gerekmez mi diye de düşünmeden edemiyor insan.
Kısaca çok zor bu insanları anlamak. Allah affetsin, bazen etrafımdakiler çok aptal gözüküyorlar gözüme. Acaba diyorum, bu oyunun ana karakteri benim de onlar sadece yapay zeka mı. Her şey bir simülasyondan ibaret mi? Ama değil maalesef.
