hayatıma senden önce olduğu gibi devam etmek istiyorum günlerdir. garip ama senden önceki hayatımın üzerinden çok uzun zaman geçmiş gibi geliyor şu an. dört günde daha doğru düzgün tanımadığın birisi hayatını ne kadar değiştirebilir ki dediğini duyar gibiyim...
geceleri senin beyaz atlı prensin olduğum masalları düşünerek uyuyorum. hem hepsine de mutlu sonlar yazıyorum zaten masal dediğin mutlu sonla bitmez mi...(kibritçi kız hariç)* açık söylemek gerekirse canım hala ilk baştaki kadar acıyor. eğer karşımda olsan buna da zamanla geçecek derdin kesin ama bilmiyorum kafam allak bullak şu an ve emin olduğum tek bi' şey var o da ileride keşkeli cümleler kurmak istemediğim.
ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. senden bu kadar kolay mı vazgeçmeliyim yoksa her şeyi göze alıp sana kavuşmalı mıyım?
ben senin masallarında ki beyaz atlı prensin olabilme ihtimalini sevdim...
