Serdar ve Kendal diye iki tane civcivim vardı bana yaşam sevinci verirlerdi. Beni ebeveynleri yerine koyarlardı sabahleyin böceğidir, suyudur her şeyi ben bulur yedirirdim. Sonra ikisini de çakal kaptı götürdü. iki ay hüzünden hiçbir şey yapmak istemedim.
