Şuan yağmur damlaları penceremi tıklatıyor.
Ben ise camın üzerinden süzülen yağmur damlalarında kendimi görüyorum.
Her şeyden soyut, fakat son anlarını yaşayacak kadar somut.
Burada bunları yazarken kızıyorum biraz kendime.
Eskiden ne güzel şeyler hisseder,
ne güzel dökerdim kelimelere.
Şimdi ise yalnızca saçmalıyorum.
Acıyı bile hissetmek güzelmiş onu anladım.
Hissetmek güzelmiş...
