Yeşilliklerin içinde turuncunun mavide boğulmasını;
Kırık sokak lambalarının teker teker yanmasını;
Yorgun ve umutsuz suratları,
Yeşilin karanlık bir adama
Mavinin sonsuz bir karanlığa dönüşmesini izledikten sonra...
Dalgaların sessizliğinde beni çağıran gür bir ses!
Bilinçsizce ayağa kalkıyorum..
Ölüme ve yalnızlığa gittiğimin farkına bile varmadan...
Islak ve soğuk bir adım...
Titreyen bacaklarımda gücümü toplayarak yeni bir adıma hazırlanıyorum.
Korkak,ıslak ve soğuk..
Birden arkamda başka bir ben beliriyor:
Gölgem!
Derin anlamlarla yüzüme bakıyor,
Korkak bir insanın suratı gibi..
Bana geri dönmem gerektiğini söylüyor sanki!
Birden o güçlü sesi duyuyorum son gelen dalgayla...
O dalga korkak gölgemi titretmeye başlıyor,
Gölgem karamsar ve kararsız bakıyor yüzüme..
Korkunc bir cıglık atıyorum!
Ve son adım,
Turuncunun yanına..
