Varlığıyla yokluğu bir olmasından iyidir.
Hiç tanımasaydım onu belki daha güzel olurdu, aklımda hayalimde kızların prensi olan o baba olarak kalırdı, hafızama bu kadar kötü kazınmazdı.
Ayda yılda bir geliyorsun, bugün geldin gördüm seni, yüzüne gülüyorum sarılıyorum ama yok yani olmuyor, yanına gidip konuşamadıktan, içimden gelecek şekilde 'baba' diyemedikten sonra gelmenin de, gitmenin de, hiç olmamanın da bir anlamı yok.
Ben büyükbabama, amcama daha anlamlı sarılıyorum, onlarla daha güzel konuşuyorum.
Bu kadar kötülük yapacaktın madem çocuklarına, neyine güvenip, niye yapıyorsun çocuk?
