319.
-
öz: ruh, can, insanın benliği.
öz-le-mek ise; özüne yani, ruhuna, canına en yakın yere koymak manasına gelir.
insan birisine "seni özledim", "özledim" diyorsa, senin yokluğunu en derinlerinde hissediyor manasına gelir. candan kopan bir parça gibi.
