Yokluğu hayal ediyorum. Mutlak bir bilinçsizlik halini. Aynı doğumdan önceki gibi, aynı narkoz altındaki gibi, aynı uykuda kısmen olduğu gibi. Uyuyorsun, bir uyanıyorsun saatler geçmiş ama sana "bir an" geliyor. Çünkü bilincin kısmen devre dışı kalmış durumda. Ya da narkoz altında karnını deşiyorlar da sen gram bir sey hissetmiyorsun. işte ölümden sonra bunu bekliyorum. Hem de gerçekten şiddetli bir istekle. Eğer sen de uyumayı seven bir insansan, böyle bir ölüm sonrası fikri seni korkutmayacaktır.
Ama tabiki bir şeyleri net olarak bilemiyoruz. Bir sekilde varolmusuz ve bilincimiz sayesinde bu varligimizin farkindayiz ancak ölümden sonrasının bilinmezliği her zaman için nasil varolduk sorusunun bilinmezliginden daha korkunc. Her ne kadar akıl, mantık ve bilim beyin ile bilinci yani benligi ozdeslestirse de insan korkuyor.
Ha şu an müslüman olmayı ve böyle soruları düsünmektense hayatımı yasamayı tercih ederdim orasi ayri.
