betimleme olarak kullanılan cümle kalıbından ziyade atfedilen argümanların ortaya çıkardığı şeylere bakılması gerekilir bence. ırkçılığın genel olarak hangi tasvirlerde kullanıldığı üç aşağı beş yukarı bellidir. ama bahsi geçen şeyleri bir toplumun tümüne yaymak gerzekliktir. kişisel kin ve nefreti meşru kılmanın en büyük pratiği tüm herkesin kendisi gibi düşündüğü ve uyguladığını sanma yanılgısıdır. ne demek ya toplumsal rahatsızlık.. bu terimi koskoca bir ulusa rahatça yaftalamak için kişinin ya şizofren olması ya orhan pamuk gibi kafa yapısına sahip olması gerekir. sistem içinde sözde ırkçılığa karşı bireysel çabayı da ilk bunlar başlatmışlardır.
