Bu cümleleri şarkımızı dinleyerek yazıyorum şu an.
Az önce kaynattığım nane limonu içiyorum ve akan burnumu koluma sile sile yazıyorum. O zamanlar da ben hastalanınca çok kızardın bana. Şimdi beni böyle görsen yine kızarsın, biliyorum.
Şu an seninle birlikte olduğum zaman diliminin dışına çıkmıyorum. Yaşadığımız o şirin, şapşik, ponçik günleri düşünüyorum.
Okulda beni bir köşeye çekip öpmüştün, hiç unutmam. Çünkü ilk kez bir kız beni öpmüştü. Sen öptün diye 1 hafta duş almamıştım. Sonra annem o postmodern dayağıyla beni banyoya sokmuştu.
Sizin sandviç dükkanınıza gelip aç olmadığım halde hayvan gibi sandviç yerdim. Tadı çok kötüydü, kusura bakma. Bir keresinde sizin dükkanda küçük hamam böceği düşmüştü ayranıma. Hemen sana fark ettirmeden hamam böceğini alıp çıkardım ve ayranımı içmeye devam ettim.
Nasıl da pırıl pırıl parlardı gözlerin. Nerden duyduysam sana hep "fettan dilber" diyordum, hatırla. Ama mahalleden bulduğum küçük kediyi sizin eve getirince o fettan (Dilbersiz) babaannenden yediğim oklavayı da unutmuyorum.
Balkonunuza karanfiller fırlatırdım, seni eğlendirmek için türlü şebeklikler yapardım, saçlarımı jöleleyip düğünlerde beni görebileceğin açıda oynardım !
Ben bu yazıyı sana yazdım çocukluğumun sıcacık güzelliği. Şimdi nerdesin bilmiyorum, umarım iyisindir.
Şarkımızı da paylaşmalıyım şimdi, kusura bakma bunu yapmalıyım. Evet, yapacağım. Dünyanın bütün insanları dinlesin bizim şarkımızı.
