çocukken çay ocağında servis çekerken amcalar böyle seslenirdi. o zamanlar üzülürdüm bir yanımın eksik olduğunu hissetmemle dalga geçiyorlar diye.. bu büyüdükçe yerini eksiklik değil yoksunluğa bırakmış bir duygu olarak hep benimle hatta benden bir adım önde.
