devlet ve din işleri ayrılmalı dedikten sonra " din adamlarını kontrol altına almak" için diyaneti kurmak çelişkidir. eğer devlet, dini baskılamasaydı tabiri caizse merdiven altı cemaatçilik bu kadar güçlü olmazdı. diyanet de hükümetlerin ideolojik aygıtı haline gelmezdi.
mesela türkçe ezan hadisesi. alın size devletin kontrolcülüğü. bana kalsa isteyen türkçe okusun ve türkçe okunmasını isteyen o camiye gitsin, isteyen arapça okusun ve arapça okunmasını isteyenler o camiye gitsin. ama bu kontrolcülük devlet eliyle yapılınca, kurnaz adamlar etrafına cahil cühelayı topladı ve cemaatleşmeye gidildi.
özetle bu kurumun olması hatalıdır. keşke cumhuriyet döneminde daha liberal düşünceli insanlar yönetimde olsaydı. zannediyorum ki din konusunda devlet kontrolcülüğünü görmezdik ve bugün bu kurumu ve yarattığı sorunları konuşmazdık.
edit: devletin aşırı kontrolcülüğün olduğu yerde muhakkak işler ters gider. bunu bizzat kendi tarihimizden görebiliyoruz.
mesela devlet şimdi de fiyat kontrolcülüğü yapıyor. bu da ters tepecektir.
