Gecenin sonlarında bir bardak demli çay ile başbaşa kalınca, anlarsın belki de, yarınların yalnızlıkla, dünlerin yoklukla dolu olduğunu..
Bu anı elbette seviyorum.. bana anlamını bilmediğim gülüşler, aniden ortaya çıkan nefretler sunmuyor. bir başkasını merak ettirmiyor, incitmiyor..
