sosyalist ülkelerde halkla yönetici arasında uçurum yoktur, zira kapitalist ülkelerde olduğu gibi halkın yerine patronun adamı değil, halkın en içten filizlenen tohumudur.
öncelikle küresel sermaye gücü kapitalist bir dünyanın en büyük gücüdür, çok önemli bir konuya değinmişsin sayın yazar teşekkür ediyorum.
fakat şunu unutmamalıyız, sosyalist rejimler kapitalizmin içinden doğan değil kapitalizmin yerine gelen ekonomik sistemler üzerinde canlanır.
göl kenarında yaşayan bir toplumu susuzluk ile tehdit edemezsiniz.
yani eğer kapitalist bir rejim varsa ülkede, kapitalist sistemin üstün gücü olan sermaye o ülkede çok güçlüdür ve yönetimi belirleyendir.
bu yüzden venezuela, türkiye gibi kapitalist ve gelişmekte olan ülkelerde sermaye çekildiği zaman çok büyük krizlere neden oluyor.
fakat küba, sscb, kdhc gibi ülkelerde sosyalist bir ekonomik sistem olduğundan dolayı sermaye oraya giremiyor, dolayısı ile sermaye baskısı ve sermaye ile yönetimi değiştirme imkanı bulunmuyor kimsenin.
eğer bahsettiğiniz gibi ''bırakın takılsın zavallılar'' durumu olsaydı, truman doktrini, marshall yardımları yapılmaz, sscb dağıldıktan ve dünyadaki komünist hareket çok büyük bir baskı altına alındıktan sonra bile antikomünizm için kurulan nato halen açık tutulmaz, küba gibi bir ülke bile abd tarafından ambargo altında olmazdı.
yani özetle, bugün kapitalist ülkelerin hepsi komünist, sosyalist rejimlerden çekindikleri için hem ulusal, hem uluslararası boyutta bunu engellemek için elinden geleni yapıyor.
kapitalist bir ülkeyi sermaye gücü ile yönlendirebilirsiniz fakat sosyalist rejimlerde sermayenin ülkeye girişi yasak olduğundan ötürü oraya askeriye hariç müdahale edemezsiniz.
bu yüzden dünyadaki kuzey kore, küba gibi ülkeler halen abd, ingiltere gibi devlete rağmen ayakta kalabiliyor.
