boktan bi durumdur. her gun saat farkina ragmen bir taraf sabahlamayi goze alir ki dogru duzgun msnden konusulabilsin. en iyi arkadasiyla konusamadigi, dertlesemedigi, bir seyler paylasamadigi zaman kotu hisseder kendini insan. bir firsat olur da ulkeye bir sureligine gelmesi bitmek bilmeyen icki masasi muabbetleri, birbirinin evinde sabahlamalari, hatta 24 saati beraber gecirmeyi beraberinde getirebilir. onu ne kadar cok ozlediginizi fark ettirir bu kisa sureli ziyaretler.
nerden mi biliyorum? kendimden biliyorum. o turkiye'ye geldi, bu sefer ben yurt disina ciktim. iste boyle sacma bir is bu. ne olursa olsun, nerde yasarsa yasasin, benim en iyi arkadasim hic kopmaz benden. yeter ki kollarimiz birbirine uzansin.
