yıllar önce dinci bir radyoda okunan bir şiire denk gelmiştim. gereksiz bir adamın gereksiz bir albümüdeydi, o kadarını hatırlamıyorum ama hikaye şu şekildeydi:
adamın biri kumardan büyük para kazanır ama haram para eve bereket getirmez. adam öldükten sonra aile darmadağın olur. evin tek hidayetli çocuğu da babanın mezarının başında ailenin her ferdinin şimdiki durumunu anlatan, babasına sitem eden bir şiir okur. şiirin aklımda kalan tek 4 lüğü şöyle:
kızını sorar isen o da çok iyi
çok güzel öğrendi dans etmeyi, yüzmeyi
pek de sever pantolonla gezmeyi
ailemizin yüz karası duy babam
başlık çok saçma gelebilir ama gerçekten de böyle düşünenler var etrafta.
