sevgisiz şehirlere, kötü kalpli kralın öğretileri dikta edildiği mevsimler de kana boğulan toprak. bitiş çizgisine doğru koşan atın, masum kaderidir üzerinde bulunan bomba. ölümün acziyetinden kurulan düşlerin patavatsızlığına yağmurla gelen koyu renkli otomobiller, bir ağıt ki tüm mevsimlere yabancı, yaşanmışlığa karşı. hiçliği armağan ediyorum gözlerine, eylül'ün orta yerinde. değersiz yaşama, kısır yaşanmışlıklara yorgan marifetinde sarılıyorum. atlar bitiş çizgisine değil özgürlüğüne doğru koşarken anlıyorum, ihtimaller üzerine bahis tutmamayı. bir şarkı besteliyorum senin için, dünya dursun ve sen geri dön.
