her karşınıza çıkan ve etkileştiğiniz insan sevgiliniz değildir fakat kimsenin alnında "aha bu işte" yazmadığından deneme sürecine giriyorsunuz ister istemez. bu zamanlarda ayıkacaksınız mevzuyu.
mesela ben çoğu zaman fantastik ihtiyaçları olan ablalarla karşılaştığımdan ".mına koyarım böyle işin" deyip sevgilisi olmayıp kafası rahat olan kişi haline dönüştüm, bu durumdan memnun muyum tartışılır.
bir de bu sıkıntıları görüp de "evlencez mi amk zaten" diye takılıp devam ettiren ve karşısındakine mal muamelesi yapıp sevgilisi olmayıp kafası rahat olan kişiler de var mesela. hep birileriyledir ama hep yalnızdırlar aslında.
bir de gerçekten sevgili olabilen insanlar vardır, bir duble de onların o güzel ahenklerine kadeh kaldırılır yeri geldiğinde.
işte o şekilde sevgilisi olan kişinin kafası rahattır.
herkes dengini bulsun, hayat daha güzel olsun, amin...
