Evet...Benim Doğum günüm. Belki en yalnız en mutsuz geçirdiğim...
Bütün sevdiklerim uzakta. Herşeyimi anlattığım, kendimi kendim gibi hissettiğim yanında huzur bulduğum insanlar. Şimdi bir kez daha anlıyorım ki insan sevdikleri olmadan bir hiç. Ben bu Doğum günümde hayatı ne kadar amaçsız yaşadığımı bir kez daha anlıyorum. Geçmiş zaman mutluluğumu yazdığım kırmızı kaplı defterden tekrar tekrar okuyorum. Bahçede açan son gün yaprağını saklıyorum defterimin içinde. Ve bazı şeyler o yaprak gibi soldu geri gelmez biliyorum. Ben bu Doğum günümde hayatımda fikirlerine önem verdiğim insanların aslında hiç umrunda olmadığımı anladım. Öyle boşverdim ki hayatı... insanların önce nasıl çıldırıp sonra nasıl hayattan vazgeçtiğini anladım. Fakat ben bu hayattan vazgeçmek için çıldırmayı beklemeyeceğim. Bugün benim doğum günüm. iyiki var oldum !
