zamanında çok aitlenip, artık bu ödünlerden arınmak istemektir. çok değerler verilmiş, verilen değerlerin karşılığı yüksek şekillerde istenmiştir belki. sonrasında da tüm bu kırgınlıklar ve ödün vererek kendi kişiliğin olmayan bir hayat tarzının içinde ben mutluyum deme çabalarından vazgeçerek, etrafına ellerinle ördüğün işkence duvarlarını kaldırmak istemektir. ama o duvar kalkınca açık havanın rüzgarı öyle bir çarpmaya da başlar ki, onca aitliğin ardından gelen bu yalnızlık, ne kadar hürlük de olsa titretir bedeni acılar içinde...
kurtulmak mı ? kurtulmayı zaman gösterir, başka bir duvarlar içinde bu kez kendi tarzınla aitlenmiş bir hayata kadar....
