O yokken onun verdiği eşyaları kokluyorum.
Üzülmüşsem gözlerimi kapatıp beraber olduğumuz zamanları hatırlamaya çalışıp gülüşüne gülmeye çalışıyorum.
Gece aklıma gelmişse en kötüsü iki büklüm kıvrılıyorum.
Yanına gidecekken çılgınlar gibi kişisel bakım yapıyorum.
Otobüste karnımda ve kalbimde bir tokmak oluyor.
10 saniyede bir su içiyorum heyecandan.
Yanına varınca her şeyi unutup sadece ona odaklanıyorum.
Etrafa değilde ona bakıyorum.
Yüzünü hafızama kazımaya çalışıyorum.
Yanında iken hiçbir şey umrumda olmuyor. Çok rahat davranabiliyorum.
Gülümsediğinde dünyalar benim oluyor.
Gözleri gözlerime değince içim titriyor.
Küçücük bir busesi aklımı başımdan alıyor.
Hele dudaklarımız birleşmişse cennette miyim şuan burası cennet mi diye sorguluyorum.
O yokken onu düşünüyorum.
Sabahını akşamını bilmiyorum ama onu düşünüyorum.
Kendimden fazla ona güveniyorum.
...
Bugunlük bu kadar yeter zaten çaylağım kimse feyz alamayacak.
