sözlükteki başlık enflasyonunun sebeplerinden biri.
aynı edebiyatın bir renk açığı, içki tüm kötülüklerin anasıdır olarak var zaten. sanki orası tükenmiş gibi buradan devam ediyor:
''hala içinde geçen ''tum, bütün, hep, hepsi, topu'' lafını anlayamadığım, junior şakirtlerden de ne anlayan ne anlatabilenin çıkmadığı söz.
adam hayatında kolonya bile sürmemiş ki içinde eser miktarda alkol var diye. ve bu adam(hayvan) gidiyor otel yakıyor, içindeki insanlarla beraber; gidiyor hamile kadınların karınlarından ceninleri çıkarıyor, parçalıyor. topkapı sarayı'nda hafızlık yapan mü'min sübyancılık yapıyor; huseyin uzmez torunu yaşındaki bir çocuğu üzüyor.. ve bu olaylarda alkol değil yan rolde, set işçisi bile değil.
imdi, ya bu yaptıkları kötülük değil ki yaparken din adına yapıyorum diyor zaten, karşılığında sevap, bonus, cennet bekliyor;
ya içki ''tum'' kötülüklerin anası değil, sadece bazılarının bahanesi;
ya da mantık denilen zerzevat kimilerine nasip olmamış ki bu yaşa kadar bu çelişki dikkatinizi bile çekmemiş.
hepsinden gayrı, dinsizim, hristiyanım, odistim, budistim, şudistim; içerim.
ister komalık olana kadar, ister çakırkeyf olana kadar. istemezsem de kendimi günahla kısıtlamadan ''aman karaciğerim hiç yorulmasın'' derim, hayatım boyunca alkol almam. zevk meselesi der geçerim.
herhangi bir insan, direksiyon başına geçmedikten sonra, alkol kültürü olmadığından alkolü eşşekliğe bahane edip içindeki hayvanı çıkarmadıktan sonra 2. şahıslara bambaşka bir meze düşer.
memleketinizde gücünü dinden alarak karısına eşşek muamelesi yapan halis eşşekler, deniz feneri hortumcuları, kombassan'a basanlar ağzına zerre alkol almayan tipler. şüphesiz ki bunda zerre-i miskal* düşünebilenler için ibret vardır.