Bir sürü çare biliyorum iyileşmem için yaralarıma sundukları:
Birinin ilacı: “Severken sevilmeyi bekleme,”
“Almadan vermeyi bil,”
Ötekinin: “Kendini sev,”
“Her şeyden önce sen,"
Hangisi peki?
Bu kadar zıt iki çareden hangisi?
Birinin ilaç dediği ötekine göre zehir değil mi?
Hepsi bir yaranın ilacı belli
Ama;
Yanlış yaraya yanlış çare basmaya gelir mi?
Bundandır ki bıraktım birini, ötekini.
Bekledim kendi yaramın dile gelmesini,
Bekledim bana çaresini söylemesini.
Kapadım kulaklarımı tecrübesi hayattan hekimlerin çarelerine,
Ve
Döndüm tek gerçek çareyi bulacak hekime;
Kendime.
