yanlış bir cümledir aslına bakarsanız. tsk'nın karşısında duran tek güç pkk değildir. amerika'sı vardır, otu vardır boku vardır. biz ordunun yönettiği bir millet değiliz, meclisimiz var, yönetim şeklimiz belli. askerlerin ne kadar bu konuda hassas olduğunu söylememe de gerek yoktur, hepimizden çok aşılanır onlara bu vatan sevgisi. yanlış anlaşılmasın, aileniz size hiçbir şey aşılamıyor veya az aşılıyor demiyorum. onlar gün içerisinde sürekli yaşarlar bunu, dersleri olsun, yaşam şekilleri olsun, işleri gereği olsun.
şimdi gelelim pkk mevzusuna. efendim sadece bu iş genelkurmay başkanının "hadi girip dağıtalım" demesiyle olan bir hadise değil. belirli prosedurleri var, belirli gereklilikleri var. biz masaya yumruğumuzu vurup "bu ya bitecek, ya bitecek" diyebilecek göte sahip yöneticiler ile yönetilmiyoruz. bu zamana kadar gördüğüm bir tek tansu çiller vardı, kardak krizi döneminde çıktı ekrana ve "o bayrak ya inecek ya inecek!" dedi, koydu postasını. ha çok mükemmel bir lider mi? tabii ki de hayır. ama tansu çiller'in postasını koyup, ondan kat kat iyi olan iktidar liderlerinin süt dökmüş kedi gibi ortalıkta dolanması beni gerçekten üzdü.
bu tarz olayların artı ve eksileri var. bunlar tartılıp, ona göre karar veriliyor. en şerefsiz adam olsa bile, kendisine milletin verdiği göreve ihanet edemez, dış mihraklar söz konusu ise. en öküz insanda bile vatan sevgisi vardır, az da olsa. ama cesaret ne kadar kişide vardır? bu tartışılır. ekonomim ot olacak bok olacak korkusuyla, birdaha iktidara belki gelemem korkusu yüzünden şehit veriyoruz.
aç kalalım yahu, bir ekmek için kuyruğa girelim gerekirse. günde 12 saat yerine 18 saat çalışalım anasını satiyim, yeter ki insanımız ölmesin. yeter ki tam bağımsız bir halde olalım.
